9 december : verslag van Spike

G-ringos,

Beste wielervrienden, vandaag weer wat meegemaakt.
Op deze toch prachtige wielerdag, wat veel wind maar toch een
aangename temperatuur en slechts 3 minuten regen trokken we vanmorgen
met een 10-tal renners richting de Torhoutse poggio 't hoge.
Een eerste keer de keel wijd opengezet en ook de eerste lading vezels
in de bovenbenen verbrandt te hebben reden we windzijwaarts richting
Moere. In de verte zagen we de windmolens die geen goed nieuws
voorspelden ;
Volgens deze beelden waren we meer windafwaarts dan windop aan het
fietsen.
Terwijl onze Dirk iedereen toesprak met de woorden : "Kijk maar allen en
zeg nadien niet dat we geen kop hebben gedaan" vlamden we aan 36/u
over de voordien natovertrokken vlaamse wegen. In Gistel waande Spike
zich
supermario en testte er de noppen op zijn banden door off-road verder
te fietsen.
Wijselijk werd er toen 180° rechtsomkeer gemaakt om door de rode lichten
(met elks een boete van 250 €) onze weg verder te zetten.
Het begon pas echt goed toen we langs de vaart opmerkten dat de wind
zeker niet
was gaan liggen, maar zelfs nog wat meer aanwakkerde.
Onzen Dirk die toen al meerdere km (lees 3) kopwerk had verricht zag
opeens
een verkeerd geïnstalleerd plakaat staan richting Koekelare. De heimwee
naar zijn
"thuis" deed hem de das om. Iedereen verzamelde zich rond hem en maakte
hem uiteindelijk ook kopman van de dag.
Wind op kop, 4 beaufort, met de mond wijd opengesperd trok Dirk met
volle moed
het gaspedaal verder in. Op een bepaald moment waar reeds verschillende
Duitsers,
Amerikanen en landgenoten hun leven lieten, achtte Dirk het nodig om
ook zijn
laatste koersadem er uit te spuwen. Verzuurde spieren, oprispende
spagetti,
verkeerdelijke en enige duvel kwam naar boven en lap alles moest er uit.
Resultaat : 5 jaar visschaarste in den Ijzer.
Prachtig toch ; zonder aandringen kroop onzen flandrien van de dag weer
op
zijnen ondergespogen gele Vanneste-velo (die er bruin begon uit te zien)
en zette zijn weg verder.
Doch, enkele km verder kwam ook zijn morgenmaaltijd met name : 2
pistolets, 4
croissants, 1 boterkoek, een chocoladeventje, 2 potjes koffie en 2
tassen melk
naar boven toe. Het bruine sapje werd mooi naast brievenbus gedeponeerd
van huisnumer 2.
Uiteindelijk kwam onze interim ploegleider-verzorger "Ilse" hem uit
zijn lijden
verlossen. Oef, gelukkig mocht Dirk vanmiddag om 12u met familie een
3-gangenmenu
gaan eten. Ik hoop voor hem en de familie dat het geen bruin ogende
soep was.
Zonder Dirk zijn we toen verder gereden in lange sliert richting
Torhout waar iedereen
nog eens zijn beste beentje voor zette. Moe en afgepeigerd viel
iedereen in de namiddag
in de warme zetel in slaap en droomde van een eerste ritoverwinning in
de "tour de gringos"

Spike