flandriens

Om 8u vanmorgen werd ik reeds gebeld,
"Spike, ga je gaan rijden vandaag ?"
Natuurlijk Alain, mijn fiets zit al in de wagen.
Om 8u10 volgde een 1e berichtje : "wordt er gekoerst ?"
Kort antwoord volgde van mij :"Ja"
5 minuten later volgde een volgend berichtje : "Rijden jullie in de regen ?"
Weeral kort antwoord volgde : "Natuurlijk, we wonen toch in België."
Om 8u30 een volgend telefoontje : "Gaan jullie door dit weer rijden ?"
"Natuurlijk want de RVV komt naderbij" was mijn antwoord.
Om 8u40 kreeg ik een laatste berichtje dat ik nog es positief mocht beantwoorden.

Daar stonden ze dus, met z'n 8 flandriens van wereldklasse bij onze startplaats
in de Poperboswegel. De een al wat meer gemotiveerd dan de andere.
Maar niet getreurd, de 3 beaufort richting Frankrijk trotseerden we allen met
opgeheven hoofd. Waarempel zag ik opeens onze eigen "stephan" aan de kop
sleuren dat het geen naam had. Het was inderdaad een Bout weertje.
Koud was het niet, enkel verdronken we bijna in ons volgelopen schoenen,
maar na enkele bochten deerde dit weer ons niet en onze opgewarmde spieren
zorgden voor doom en stoom in onze cyaan-uitrusting.
Menig toeschouwers langs de weg applaudiseerden voor ons doorzettingsvermogen,
wil en kunde om de gladde bochten aan te snijden.
Zoals echte profs lieten we de gevaarlijke kasseien links liggen (eigenlijk was het rechts) en dokkerden verder over de voetpaden om ons doel te bereiken.
De heuveltjes van Erika (lees : Tielt en omstreken) leken enkel nog molshoopjes
en de brugjes over de E403 voelden we niet. Stilaan wordt in ons peleton niet
meer gesproken over dit en dat bergje, stilaan ondervinden we geen hinder meer van deze kleine obstakeltjes. Laat maar komen, die muur, bosberg, paddestraat en
andere. We zijn bijna klaar om jullie te overwinnen.

De carnavalsgekte in Torhout bezochten we nog even en Henri zal het geweten hebben. Toen we opnieuw vertrokken richting "Sleure" mocht hij bij "emmer en dweil" ten rade gaan om onze welverdiende liters zweet, bloed en tranen
te verwijderen van zijn reeds gepoetst etablissement.

Volgende week naar verluid kunnen een groot deel niet rijden met de groep
Maar laat dit de anderen een kans zijn om sterker voor de dag te staan de week
daarop en ons aller te verrassen met een sterke fietsbeurt

Sportieve groeten,
Spike

spike schreef:Om 8u vanmorgen werd ik reeds gebeld,
"Spike, ga je gaan rijden vandaag ?"
Natuurlijk Alain, mijn fiets zit al in de wagen.
Om 8u10 volgde een 1e berichtje : "wordt er gekoerst ?"
Kort antwoord volgde van mij :"Ja"
5 minuten later volgde een volgend berichtje : "Rijden jullie in de regen ?"
Weeral kort antwoord volgde : "Natuurlijk, we wonen toch in België."
Om 8u30 een volgend telefoontje : "Gaan jullie door dit weer rijden ?"
"Natuurlijk want de RVV komt naderbij" was mijn antwoord.
Om 8u40 kreeg ik een laatste berichtje dat ik nog es positief mocht beantwoorden.

Daar stonden ze dus, met z'n 8 flandriens van wereldklasse bij onze startplaats
in de Poperboswegel. De een al wat meer gemotiveerd dan de andere.
Maar niet getreurd, de 3 beaufort richting Frankrijk trotseerden we allen met
opgeheven hoofd. Waarempel zag ik opeens onze eigen "stephan" aan de kop
sleuren dat het geen naam had. Het was inderdaad een Bout weertje.
Koud was het niet, enkel verdronken we bijna in ons volgelopen schoenen,
maar na enkele bochten deerde dit weer ons niet en onze opgewarmde spieren
zorgden voor doom en stoom in onze cyaan-uitrusting.
Menig toeschouwers langs de weg applaudiseerden voor ons doorzettingsvermogen,
wil en kunde om de gladde bochten aan te snijden.
Zoals echte profs lieten we de gevaarlijke kasseien links liggen (eigenlijk was het rechts) en dokkerden verder over de voetpaden om ons doel te bereiken.
De heuveltjes van Erika (lees : Tielt en omstreken) leken enkel nog molshoopjes
en de brugjes over de E403 voelden we niet. Stilaan wordt in ons peleton niet
meer gesproken over dit en dat bergje, stilaan ondervinden we geen hinder meer van deze kleine obstakeltjes. Laat maar komen, die muur, bosberg, paddestraat en
andere. We zijn bijna klaar om jullie te overwinnen.

De carnavalsgekte in Torhout bezochten we nog even en Henri zal het geweten hebben. Toen we opnieuw vertrokken richting "Sleure" mocht hij bij "emmer en dweil" ten rade gaan om onze welverdiende liters zweet, bloed en tranen
te verwijderen van zijn reeds gepoetst etablissement.

Volgende week naar verluid kunnen een groot deel niet rijden met de groep
Maar laat dit de anderen een kans zijn om sterker voor de dag te staan de week
daarop en ons aller te verrassen met een sterke fietsbeurt

Sportieve groeten,
Spike

de inschrijvingen voor de RVV lopen nog tot morgen 10 maart, daarna is het ADD.