verslag rit B-ploeg van 14 september 2008

De B-ploeg van dienst werd zondag met de zegen van Chris Peeters richting Frans-Vlaanderen gestuurd. Met z’n vieren gingen ze het Westvlaamse heuvelland tegemoet, met vertrekplaats in het bevallige Voormezele. Het zonnetje was van de partij en de moral zat goed.

Henk had voor de gelegenheid zijn zaterdagnamiddag opgeofferd en het parcours uitgetekend, of toch in gedachten. Met een selecte kopgroep gingen we eerst richting Kemmel waar we onmiddellijk koud gepakt werden door de stugge Kemmelberg. Meteen ging de hartslag de hoogte in en alle ontbijtgranen en andere brokken kwamen terug in de keel. Jan op kop, Piet met kleine achterstand, lieten we de eerste hindernis gezwind achter ons. Via Loker, langs de Rodeberg naar Westouter, vandaaruit de Schreveroute op, laverend tussen paarden en koetsen. Al vlug kregen we het volgende doel in zicht : de Catsberg, een vrij lange, snedige klim à la Ronde van Vlaanderen. De lichaamstemperatuur ging serieus de hoogte in (waren die lange mouwen nu wel zo’n goed idee ?). In de afzink wat recupereren en genieten van de mooie omgeving. Via Boeschepe ging het vervolgens richting Watou, waar volgens het democratisch principe (3 tegen 1) beslist werd om – nu we toch in de buurt waren – de Mont de Cassel aan te pakken. Na een kort, maar heftig voorspel, kom je er op een naar boven kronkelende weg, niet super-stijl maar toch oneindig lang, en bovendien volledig in kasseien.
Zwetend en puffend kwamen we aan op de mooie markt van Cassel, badend onder een stralende zon. Een ideale gelegenheid om wat op krachten te komen, genieten op een terras van een frisse ‘Picon au vin blanc’. Super ! Nu we toch aan het rusten waren, konden we net zo goed nog een ‘Picon à la bière’ proeven, wat al evenzeer in de smaak viel. Even werd nog gedacht aan een ‘Picon au vin rouge’, maar GSM-berichten uit het thuisfront brachten ons opnieuw bij de realiteit.
In hogere sferen, maar goed uitgerust, hijsten we ons terug op de vélo om de terugweg aan te vatten. Maar eerst nog even genieten van het prachtige panorama-zicht vanop de Casselberg.

Eens de alcohol volledig opgenomen in het bloed, ging het tempo resoluut de hoogte in. Molentje-gewijs reden we langs Watou, Boeschepe, De Klijte, met regelmatig een spurtje berg-op en berg-af.

Redelijk uitgeput kwamen we aan in Voormezele. 88 km op de teller en een gemiddelde van 1,3 promille. Het was goed geweest en zeker voor herhaling vatbaar.

Groeten.

Steven

Mooi dat jullie met zijn vieren waren, de zaterdagavondtoestand belemmerde deelname aan de zondag ochtend rit naar Noord-Frankrijk.
De klassieker op zondag was niettemin een serieuze tocht. Zo'n 95 km aan bijna 29 gemiddeld en Polletje die de zaterdag niet gereden had.
Een mooie rit zonder al te veel maïs en veel zon en op 't laatst wel wat krampen kon deze zondag inleiden. Van het promille gehalte wens ik niet uit wijden, want zo' n dagen met veel en unieke zon moet je met twee handen vastgrijpen,..... en ik heb ze erg hard vast gegrepen.
Een leuke zondag is altijd meegenomen...
Alain